Read more
1915 ve öncesinde Ermenilerin nasil bir hayat sürdügü, özellikle son onyillarda tarih ve inceleme kitaplarina sikca konu oldu. Ancak Cumhuriyet döneminde Anadolu kentlerinde kalmis az sayidaki Ermeninin yasantisini aktaran calismalar yok denilecek kadar az. Iste, SKavaren Tzayner Tasradan Sesler, 1960li yillarda Anadolu kentlerini ziyaret eden Ermeni bir din adami olan Savars Balimyanin, oralarda yasayan Ermeni topluluklariyla ilgili izlenimlerini aktariyor. Artik nüfuslari cok azalmis, yasadiklari sehrin birkac mahallesine sikismis durumdaki Ermeni topluluklarinin günlük hayatlarini, kent yasantisina katkilarini, kültürlerini, ritüellerini, geleneklerini yerinde izleyen Balimyan, artik cogu harabe halini almis Ermeni kültürel varliklarini da kayit altina almaya calisiyor elinden geldigince. 1962-63 yillarinda Ermenice günlük Jamanak gazetesinde tefrika edilen bu yazilarinda Balimyan, Adana, Mersin, Elazig, Diyarbakir ve Mardindeki Ermeni topluluklarinin yasantisina iliskin birinci agizdan ve tarihi acidan son derece degerli bir taniklik aktariyor. SIste Ben Gidiyorum basligiyla yayimlandigi dönemde büyük bir ilgiyle takip edilen bu yazilarda Balimyan, sicak ve akici bir üslupla, okurunu kendisiyle birlikte adeta zamanda ve mekanda bir seyahate cikariyor.
