Read more
Maksim Gorkinin otobiyografik üclemesinin ikinci kitabi olan Ekmegimi Kazanirken, Alekseyin ciraklik yillarini anlatir.
Aleksey, ailesinin yoksul düsmesinin ardindan kah bir ayakkabi magazasinda kah gemide kah ikon atölyesinde calisir. Keskin gözleriyle insanlari izlerken roman ve siirle de tanisir ve okumak onun icin gitgide bir tutkuya dönüsür. Yalniz, kitaplarda okudugu insanlarla cevresinde gördükleri birbirine benzememektedir.
Ileriki yillarda sosyalist gercekcilik akiminin öncülügünü yapacak olan Maksim Gorki 19. yüzyil Rusyasinin ses ve imgeleriyle dolu bu yapitinda, toplumu saran siddet, amacsizlik ve düsmanlik icin bir cözüm arama cabasini da anlatir.
Ben insanlari cok seviyorum. Kimseye de aci vermek istemem. Ama duygusal olmak dogru degil; korkunc gercek, güzel yalanlarin kelimecikleriyle gizlenemez Hayata dogru Hayata dogru Yüreklerimizde ve beyinlerimizde bulunan bütün iyi ve insanca seyleri hayatin icinde eritmek gerek
