Read more
Dini bireyin özel hayatina indirgemeyi, kamu ve toplum hayatindan dislamayi amaclayan laikligi ve dünyevlestirmeyi sosyal ve siyas programlarinin omurgasi yapanlar, belli bir dönemi kaplayacak dayatmalar, egitim ve ögretim faaliyetleri sonunda Islam in, toplum hayitndan uzaklasacagi ve bireyin özel alanina, özel hayatina hapsolacagi, bir sonraki asamada da belki bir gecmis zaman hatirasi olarak kalacagi hesabini yaptilar. Bizde ve baska ülkelerde, insan ve toplum bilimlerine de aykiri olan bu hesaplar tutmadi. Pozitivist düsünce mensuplarinin meshur üc hal, durum, asama teorileri de gecerligini kaybetti. Bugün Bati da ve Dogu da, zengin ve yoksul ülkelerde, okumuslar ve okumamislarda bilim, din, hatta efsane yanyana yasiyor. Bazi zaman ve zeminlerde biri, bazilarinda digeri ön plana cikiyor. Sanilanin ve beklenenin aksine, madde ile ugrasan ve ancak madde dünyasinin bazi bilinmeyenlerini bilinir hale getiren bilim, insanlarin bütün ihtiyaclarina cevap vermiyor, bosluklar sanatla üstelik bunun da gercek hayattan kacan ve uzaklasan türleri ile, uyusturucuyla, efsane ve hurafelerle, dinle dolduruluyor. Bizim dinizimin, fert ve topluluklar topluluklar olarak bütün insan hayatina hitap etme özelligi, bu din temelinde olusmus kültür ve medeniyetimizin ve hala bunlara sahip cikan toplumumuzun baska -kültür guruplarina nisbetle- dnimizi daha icten ve daha yogun olarak yasiyor. Kanun ve cezai yaptirim yoluyla mecbr edilmedikleri, hayatin her alani ve iliskisi ile sayisiz sorular, fetvalar istiyorlar. Iste bu sorular, fetvalar, hakemlik talepleri bizim icin, yazani, teorik olani degil, hayatin hemen her alaninda uygulanani ve yasayani görüyor, ögreniyoruz.
