Read more
Do rak polskich Czytelnikow oddajemy pierwsze zagraniczne wydaniewspomnien Ericha von Mansteina Aus einem Soldatenleben, opisujacych poczatek jego sluzby wojskowej i okres miedzywojenny. Pierwsze wydanie ukazalo sie w Niemczech w 1958 roku i do tej pory nie bylo wznowione. Manstein spisal te czesc swoich memuarow dopiero po publikacji "Straconych zwyciestw". Najwyrazniej gorycz kleski militarnej i katastrofa polityczna Niemiec w 1945 roku - niezasluzone w jego mniemaniu - dreczyly go przez pierwsze lata powojenne na tyle, ze uznal on za wazniejsze przedstawienie najpierw swoich przezyc i refleksji z lat 1939-1944. Potrzeba stoczenia "ostatniej bitwy" z Hitlerem - tym razem piorem - w obronie kompetencji i dobrego imienia "karmazynowego bractwa okazala sie silniejsza od chronologii. Choc na kartach "Zolnierskiego zycia" rzadko grzmia armaty, to relacja ta ma kapitalne znaczenie dla zrozumienia rzeczywistosci miedzywojennych Niemiec i roli w niej wojska. Szczegolnie istotna jest ona dla poznania stanu ducha niemieckiego korpusu oficerskiego, zawieszonego miedzy obowiazkiem obrony panstwa przed wrogiem zewnetrznym a ochrona jego konstytucyjnego porzadku. Oprocz kwestii dotyczacych sluzby w sztabach i jednostkach wojskowych, zmagan z narzuconymi Niemcom ograniczeniami militarnymi, czytelnik znajdzie tu takze probe wyjasnienia relacji wojska do rezimu narodowosocjalistycznego, a zwlaszcza stosunku generalicji do Hitlera. Sporo uwagi poswieca Manstein rozbudowie Wehrmachtu, szczegolnie zagadnieniem rozwoju wojsk ladowych i organizacji dowodzenia. Przy omawianiu sytuacji miedzynarodowej Niemiec autor przyznaje poczesne miejsce stosunkom polsko-niemieckim, zas prawdziwa "perelke" - takze literacka - stanowia opisy jego podrozy zagranicznych, odbywanych na zaproszenie obcych armii, w tym dwoch do Zwiazku Sowieckiego.
