Read more
Jezyk mozna nabyc, ale mozna rowniez stracic. Ludzie zapominaja slowa, wyrazenia, nawet cale jezyki, z biegiem czasu wspolnoty jezykowe porzucaja mowe, ktora kiedys sie poslugiwaly, jezyki zas zanikaja i ustepuja miejsca nowym. Echolalie opowiadaja o wielu formach jezykowego zapominania. Poruszajac sie pomiedzy starozytna, sredniowieczna i wspolczesna kultura, odkrywaja zwiazki pomiedzy mowa, pismem, pamiecia i zapomnieniem. Niezaleznie, czy tematem rozwazan jest sredniowieczna literatura czy wspolczesna beletrystyka, klasyczna poezja arabska czy narodziny jezyka francuskiego, strukturalistyczna lingwistyka czy uwagi Freuda na temat afazji, Daniel Heller-Roazen rozwaza z precyzja i wnikliwoscia formy, efekty i konsekwencje trwania i zanikania jezyka. Jego zdaniem w mowie konstrukcja i destrukcja zawsze ida w parze. Smierc jednego jezyka moze byc narodzinami drugiego, a doswiadczenie odchodzenia mowy moze lezec u podstaw literackiej, filozoficznej i artystycznej kreacji.
Od dzieciecego gaworzenia do dziedzictwa wiezy Babel, od swietych jezykow judaizmu i islamu do koncepcji martwego jezyka i politycznego znaczenia wspolczesnych jezykow zagrozonych i na wygnaniu - Echolalie w oryginalny, elegancki i erudycyjny sposob zapraszaja nas do refleksji nad natura zwierzecia, ktore mowi i zapomina.
