Mehr lesen
Kitaplari kirki askin dilde okurla bulusan büyük yazar David Grossmandan son sayfasina degin soluk soluga okunan bir basyapit Ülkenin Sonuna. Grossman, muazzam kurgusu ve okurunu yani basina ceken dogrudan anlatimiyla her seyin mümkün göründügü genclik günlerinden yetiskinligin burukluguna ve asktan sag ciksalar da yasama yenik düsen insanlara dair sarsici bir öykü anlatiyor. Ülkenin Sonunanin odaginda kötü bir haber alacagindan emin olan bir kadin, Ora yer aliyor ve Ora, bu haber geldiginde evde bulunmamak icin uzun bir yolculuga cikiyor. Grossman, sökülen bir kumas gibi ilmek ilmek acilan bu büyük romanda Oranin öyküsünü üzerinde yasadigi fakat siyasetine pek de kafa yormadigi topraklara, o topraklarin yadsinamaz hakikatini de kurguya karistiriyor ve cicek kokularinin arasina kaybetme korkusunu, mavi gökyüzünün altina insan ruhunun koyu karanliklarini yerlestiriyor. Yasamlari bir hastanenin karantina kogusunda kesisen Ora, Avram ve Ilanin arasindaki baglar giderek karisip dügümlenirken bölgenin gecmisi, insanlarinin yasamlariyla birlikte cözülüyor ve yasamin agirligindan siyrilmak icin uzaga, daha uzaga, ülkenin sonuna yürüyen Ora, ayaklarini bastigi toprak yavas yavas dagildigi sirada kelimelere sariliyor.
Bazi kitaplar insanin yasamina dokunur... Ülkenin Sonuna, yasamin dokundugu bir kitap.
